متن وصیت نامه آرش رحمانی پور
متن وصیت نامه آرش رحمانی پور که 10 دقیقه قبل از اعدام نوشته است
به نام دوست
پدر و مادر واژه های بود که زیباییش آرامم می کرد اما من ارزش این زیبایی را نتوانستم به خوبی درک کنم ولی افتخارم وجود انها بود.
چیزی به پایان نمانده است
نماز – روزه – و دیگر حقوق دینی که به گردن داشتم و تازه با آن اخت شده بودم را به خدا می سپارم
واما ایران – من افتخارم این است که ایرانی بودم و برای ایران گردنم زبری طناب دار را حس کرد.
در مورد نظام اسلامی حاکم چیزی نمی گویم چون حکایت عجیبی خواهد بود اگر زمانی کسی این نوشته را خواند:
تن کشته و گریه ی دوستان به از زنده و خنده ی دشمنان
مرا (عار) ابد از ان زندگی که سالار باشم کنم بندگی
آرش رحمان پور
٧ بهمن ١٣٨٨
آرش رحمانی‌پور(۱۳۶۹-۸ بهمن ۱۳۸۸) متهم نوجوانی بود که توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران متهم به عضویت در انجمن پادشاهی ایران گردید و در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۸۸ با حکم دادگاه انقلاب اعدام شد. بنا بر اظهار وکیلش وی در هنگام ارتکاب جرم منسوب زیر سن قانونی بوده و تنها ۱۶ تا ۱۷ سال داشته‌است.
دادسرای عمومی و انقلاب تهران در این باره اعلام کرد برای یازده تن از متهمان حوادث پس از انتخابات ۲۳ خرداد ۱۳۸۸، از جمله معترضان روز عاشورای ۱۳۸۸، حکم اعدام صادر شده و دو تن از آنان به اسامی آرش رحمانی‌پور و محمدرضا علی‌زمانی اعدام شده‌اند. سخنگوی انجمن پادشاهی ایران ادعای ارتباط این افراد با این حزب را به کلی رد کرده بود.
نسرین ستوده وکیل رحمانی پور اتهام وی مبنی بر شرکت در تظاهرات پس از انتخابات را تکذیب کرد و اعلام نمود که او در ماه فروردین و قبل از انتخابات به اتهام همکاری با انجمن پادشاهی ایران دستگیر شده بود.
وکیل رحمانی‌پور همچنین اعلام کرده بود که به او اجازه دفاع در «دادگاه نمایشی» در ماه مرداد داده نشده و اتهاماتی که به رحمانی پور نسبت داده شده مربوط به نوجوانی او بوده‌است و اعترافات وی به علت تهدید علیه خانواده‌اش بوده‌است.
این وکیل افزوده که در تنها ملاقاتش با رحمانی پور، او گفته که خواهر باردارش را همراه او دستگیر کرده بودند و گفته بودند تنها در صورتی خواهر رحمانی را آزاد خواهند کرد که به «کارهای ناکرده» اعتراف کند.
خواهر آرش رحمانی در این باره می‌گوید که بعد از بازداشت، بچه‌اش را از دست داده و چهار روز در آی سی یو بوده‌است، او همچنین اعلام کرد که به خانواده رحمانی گفته شده بوده که حکم اعدام شکسته شده و آنها از اعدام خبر نداشتند و خبر آن را از تلویزیون شنیدند.
خانم ستوده همچنین شرح داده بود که در جلسه دادگاه آرش رحمانی‌پور، ماموران اطلاعاتی پدر او را تحت فشار گذاشتند تا پسرش را وادار به اعتراف کند. به او گفته بودنداگر پسرت به چیزهایی که ما می‌گوییم اعتراف نکند، تو را هم دستگیر می‌کنیم.
به گفته‌ی نسرين ستوده حتی وی نیز در این پرونده مورد تهدید قرار گرفته است: «در تمام طول بازجویی و محاکمه، از حضور من در دادگاه جلوگیری به عمل آمد. در یکی از جلساتی که به حضور در داگاه برای دفاع از موکلم اصرار کردم، تهدید به بازداشت شدم و دست آخر مامور مربوطه با اخذ پروانه وکالت من، موضوع را صورتجلسه کرد».
نسرين ستوده در گفتگو با دويچه وله گفته بود:
«بر خلاف مطالبی که در سایت اطلاع‌رسانی دادسرای عمومی انقلاب اعلام شده بود، هم موکل من و هم آقای علی‌زمانی در فروردین ماه امسال، یعنی دو ماه پیش از انتخابات، در منزلشان بازداشت میشوند.
موکل من در زمان بازداشت بیش از ۱۹ سال سن نداشت.»
ستوده همچنین تاکید كرده بود که آرش رحمانی‌پور به هنگام وقوع جرائم انتسابی، ۱۶ تا ۱۷ سال داشته. او گفته بود: «آرش از قربانیان اعدامهای زیر ۱۸ سال بود. بسیاری از اتهاماتی که علیه آرش در پرونده مطرح شده بود، به زمانی برمی‌گشت که او ۱۶ یا ۱۷ سال بیشتر نداشت. بنابراین متاسفم بگویم که این بار اعدام زیر ۱۸ سال از میان متهمان سیاسی قربانی گرفت».
پرونده آرش رحمانی‌پور و محمدرضا علی‌زمانی در دیوان عالی کشور در حال بررسی مجدد بوده و به گفته‌ی نسرین ستوده به وکلا اعلام شده بوده که این پروند‌ه‌ها قرار است برای رفع نقص به دادگاه انقلاب پس فرستاده شود. اما صبح روز پنج‌شنبه (٨ بهمن ١٣٨٨)خانواده و و کلای این دو تن از طریق رسانه‌ها از خبر اعدام آنها مطلع میشوند.
ستوده گفته بود هیچ مدرکی دال بر گناهکاری آرش رحمانی‌پور وجود نداشته و فقط قوه قضائیه اراده کرده بود تا او را قربانی کند.
نسرین ستوده ابراز نگرانی كرده بود که حکم سایر محکومان به اعدام نیز به همین روش اجرا شود: «من از این فرصت استفاده می‌کنم و نگرانی خودم را نسبت به اجرای حکم اعدام دو تن دیگر از موکلان‌ام؛ آقای ایوب پرکار و رضا خادمی، اعلام می‌کنم. من بسیار نگران‌ام که حکم اعدام آنها هم به همین ترتیب، مخفیانه و با پنهانکاری، از دیوان عالی کشور ارجاع شود و برای اجرا برود. نسبت به این موضوع هشدار کلی را اعلام می‌کنم».
خانم ستوده گفته بود از دیدن این همه بی‌قانونی در پرونده‌های موکلانش به ستوه آمده و وقتی نمی‌تواند برای نجات آنها کاری کند ترجیح می‌دهد همراه آنان اعدام شود.
نسرین ستوده سرانجام در تاريخ ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» در ایران، بازداشت و به زندان اوين منتقل شد ودر همان سال در دادگاه بدوی به ۱۱ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شد.
No comments:
Post a Comment